Το Ψυγείο της Συλλογικότητας

Δύο είναι τα ζητούμενα σε μία ομάδα κι αυτό ισχύει, είτε αυτό λέγεται επιχείρηση, είτε σύλλογος, είτε κοινωνία:

1. Η ανατροφοδότηση της πληροφορίας από τα μέλη της ομάδας και κυρίως των μελών αυτών που συμμετέχουν σε αντιπροσωπείες των ανώτερων συλλογικών οργάνων.

2. Η αξιοποίηση της παραπάνω πληροφορίας με την ταυτόχρονη συμμετοχή της ομάδας για την κάλυψη των αναγκών και του σκοπού της για την οποία δημιουργήθηκε.
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας, ότι ο μοναχικός δρόμος που έχουμε διαβεί όλα αυτά τα χρόνια, τελειώνει και κάπου στο βάθος...το αδιέξοδο. Είναι καιρός να βαδίσουμε όλοι μαζί, με προτάσεις, με σχέδιο με κοινή και έξυπνη πολιτική που θα αποφασίζουμε κατά την διάρκεια της πορείας μας.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε απαξιώσει τα κόμματα και τις τακτικές τους κι όχι άδικα. Όμως μαζί με την απαξίωση αυτή, έχουμε χάσει και ένα μεγάλο μέρος της συλλογικότητας και της συμμετοχής μας στην ομάδα, που λέγεται Πανελλήνιος Σύλλογος Χημικών Μηχανικών ή το Περιφερειακό Τμήμα του.

Πολλοί από εμάς θεωρούμε μεμονωμένα για τον εαυτό μας, ότι ο Σύλλογος είναι γραφείο ευρέσεως εργασίας. Άλλοι, ότι είναι ένα συνδικαλιστικό όργανο για να προασπίζει τις εργασιακές σχέσεις των μελών του. Άλλοι, θεωρούν ότι είναι ένας καθαρά επιστημονικός σύλλογος με κύριο σκοπό την διοργάνωση ημερίδων ή άλλων διοργανώσεων με τεχνολογικό και επιστημονικό ενδιαφέρον. Τέλος υπάρχουν και αυτοί που θεωρούν ότι πολλά μπορεί να κάνει ο σύλλογος από όλα τα παραπάνω ή να τα κάνει όλα, αλλά χωρίς οι ίδιοι να συμμετέχουν.

Εγώ αυτό που έχω να πω, ως ένας εκλεγμένος εκπροσώπους του Περιφερειακού Τμήματος Μαγνησίας, είναι ότι:
Ο Σύλλογος δεν είναι τίποτα από όλα αυτά.
Ο Σύλλογος είναι μία ομάδα με κοινό σκοπό που εμπεριέχει όλα τα παραπάνω σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, ανάλογα με τις ανάγκες, την εποχή, την δυνατότητα των μελών και την συμμετοχή τους στις γενικές συνελεύσεις.

Όποιος θεωρεί ότι η προϋπόθεση για να συμμετάσχει κάποιος στον Σύλλογο, είναι η μεμονωμένη ικανοποίηση κάποιας προσωπικής ανάγκης (εργασιακή, κομματική, κοινωνική, οικονομική), τότε αυτόματα αυτοαναιρεί την ιδιότητά του ως μέλος της ομάδας αυτής και αυτοπροσδιορίζεται ως μονάδα. Άρα δεν έχει λόγο να ζητήσει την βοήθεια του συνόλου, παρά μόνο από τον ίδιο του τον εαυτό!

Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από ιδιοτελείς αφορμές και ανύπαρκτες αιτίες για την μη συμμετοχή μας. Ας συντονιστούμε λοιπόν όλοι μαζί συλλογικά για να πάρουμε μία πρώτη γεύση από την δύναμη και την ποιότητα μιας ενωμένης και ευρύτερης οικογένειας. Της οικογένειας που λέγεται Πανελλήνιος Σύλλογος Χημικών Μηχανικών, αλλά και των μικρότερων οικογενειών που λέγονται Περιφερειακά Τμήματα.

Καιρός για συμμετοχή. Καιρός για ομάδες!

Χαιρετισμούς
Μαγγιώρης Δημήτριος