Έτσι Απλά...

Με αφορμή την ημερίδα στην Λάρισα θα ήθελα να τοποθετηθώ σε ένα γενικότερο πλαίσιο που αφορά την νοοτροπία και τις σχέσεις των ΧΜ με τις άλλες ειδικότητες.

Πρώτα από όλα οφείλω να παραδεχτώ, ότι στην ημερίδα πήγα υποψιασμένος, πήγα ξέροντας για το θέμα (έτσι νόμιζα). Ο τίτλος και μόνο με προδιέθετε για κάτι τετριμμένο και χιλιοειπωμένο. Κάτι τέλος πάντων που δεν θα ήταν τόσο συναρπαστικό, όσο εάν η ημερίδα αναφερόταν σε ένα καθαρά επιστημονικό θέμα Χημικής Μηχανικής (που τόσο λείπει από τις ημερίδες τις περιφέρειας).

Όταν όμως η ημερίδα έκανε το πρώτο της διάλειμμα, τότε βγήκε από μέσα μου σιγανά και αυθόρμητα και με δόση σκεπτικισμού, η φράση:

“...Μάλιστα! Ώστε έτσι λοιπόν!...”

Το ίδιο συνέβηκε και με άλλους συναδέλφους, κάτι το οποίο επιβεβαιώθηκε περισσότερο όταν δημιουργήσαμε τα πρώτα μας πηγαδάκια, όπου σχολιάζαμε το θέμα της πρώτης παρουσίασης. Τελικώς όχι μόνο διαψεύστηκαν οι υποψίες μου για το μη συναρπαστικό περιεχόμενο της ημερίδας, αλλά με έκανε να αναρωτηθώ και να δω από άλλη οπτική γωνία τι εστί Χημικός Μηχανικός τελικά.

Η αφορμή του προβληματισμού μας ήταν η πρώτη παρουσίαση του κ Κ.Κρεμαλή, στην οποία αναφέρθηκε στο εκπαιδευτικό σύστημα, πως ξεκίνησε η Χημική Μηχανική, τι σπουδές κάνουν στο εξωτερικό και τι ισχύει για τα επαγγελματικά δικαιώματα έξω από την χώρα μας.

Προσωπικά, όπως και οι περισσότεροι πιστεύω, περιμέναμε να ακούσουμε ότι στην Ευρώπη και γενικώς σε όλες τις τεχνολογικά προηγμένες χώρες του κόσμου, υπάρχουν νομοθεσίες που κατοχυρώνουν τις ειδικότητες, έτσι ώστε η μία να μην επικαλύπτει την άλλη και να μην έρχονται σε αντιπαράθεση και αντιπαλότητα (το αντίθετο από ότι συμβαίνει εδώ δηλαδή). Στην Ευρώπη, όμως και γενικά στο εξωτερικό, τα δικαιώματα των ειδικοτήτων των μηχανικών δεν διαχωρίζονται με νομοθεσίες, αλλά με τις επαγγελματικές τους ικανότητες. Η εκπαίδευση, η γνώση και η ικανότητα της κάθε ειδικότητας θέτει εξαρχής τις βάσεις για τον διαχωρισμό τους. Τα δικαιώματα των μηχανικών της κάθε ειδικότητας είναι αυτονόητα για κάθε περίπτωση.

Δηλαδή, απλά όταν είσαι ΧΜ είναι αυτονόητο π.χ. ότι θα έχεις την ικανότητα να συντάξεις μελέτες χημικών εγκαταστάσεων ανεξαρτήτου ιπποδύναμης και πολυπλοκότητας (εδώ διαχωρίζουμε τις χημικές εγκαταστάσεις σε απλές και μη, σε εγκαταστάσεις με ιπποδύναμη μέχρι 200hp, 600hp κλπ). Είναι αυτονόητο ότι μπορείς να συντάξεις μελέτες για βιολογικούς καθαρισμούς με το μέγιστο της αμοιβής της μελέτης και της ευθύνης να ανήκει στον ΧΜ (στην Ελλάδα το ποσοστό αμοιβής του ΧΜ στην σύνταξη μελέτης για βιολογικό καθαρισμό είναι γύρω στο 15%, το υπόλοιπο ανήκει στους Πολιτικούς Μηχανικούς). Ο βιολογικός καθαρισμός είναι μία καθαρά φυσικοχημική διεργασία και απαιτεί γνώσεις Χημικής Μηχανικής που δεν κατέχει άλλη ειδικότητα και δεν μπορεί μία φυσικοχημική διεργασία να ζυγιστεί με το ποσοστό του μπετόν που έχει η κατασκευαστική πλευρά της εγκατάστασης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αναφορά του γεγονότος από τον κ. Ν.Κάρναβο, στον οποίο δεν του δόθηκε η έγκριση για την μελέτη εγκατάστασης φυσικού αερίου του σπιτιού του, εάν και ο ίδιος έχει κάνει δεκάδες μελέτες, στα Ελληνικά Πετρέλαια που εργάζεται, για σαφώς μεγαλύτερες εγκαταστάσεις και πιο επικίνδυνες από το “μπρίκι του” (όπως ο ίδιος ανέφερε χαριτολογώντας).

Εδώ στην Ελλάδα έχουμε την τάση να κατακερματίζουμε τα πράγματα, τους νόμους, τα επαγγέλματα μας, την εκπαίδευσή μας, τις σχέσεις μας με αποτέλεσμα η αξιολόγηση να γίνεται κατά το δοκούν...

“...Ναι μεν αλλά...”

“... Αυτό ισχύει έτσι, αλλά εάν είναι αλλιώς ισχύει κατά περίπτωση...” και πάει λέγοντας.

Μετά εδώ στην Ελλάδα δημιουργούμε συνεχώς νέες σχολές με συναφείς ειδικότητες. Σχολή Χημικών Πετρελαίου, Μηχανικών Περιβάλλοντος, Περιβαλλοντολόγων κλπ (βλέπε και ΤΕΙ για τις άλλες ειδικότητες των Μηχανικών), που έρχονται σε αντιπαράθεση και αντιπαλότητα. Το απλό θα ήταν να δημιουργούνται ειδικότητες από μία σχολή. Αυτό θα απάλυνε και τις οξύνσεις μεταξύ μας, γιατί θα προερχόμασταν από την ίδια σχολή.

Το πολυσυζητημένο Master του τελευταίου έτους δεν έχει νόημα εάν δεν έχεις ειδικευτεί κάπου. Δηλαδή όλοι μας είμαστε Χημικοί Μηχανικοί με Master... Που; Στην Χημική Μηχανική; Δεν είναι ανώριμο να το λέμε και να το υιοθετούμε; Αυτό το Master θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί και να εφαρμοστεί σωστά.

Οι παραπάνω ειδικότητες ως σχολές, όπως ανέφερα, θα πρέπει να εκλείψουν και να φιλοξενηθούν υπό την αιγίδα της σχολής μας. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει με όλες τις “ειδικευμένες σχολές”. Εξάλλου όλοι στα πρώτα χρόνια των σπουδών μας κάνουμε πάνω κάτω τα ίδια μαθήματα.

Όλα χαρακτηρίζονται από ένα βαθμό πολυπλοκότητας άνευ ουσίας και η χαοτική αυτή συμπεριφορά σε φέρνει σε αδιέξοδο, απελπισία και πολλές φορές και σε αντιπαράθεση με τους γύρω σου.

Κατά την άποψη μου αυτό που θα πρέπει να έχουμε ως στόχο όλοι μας, όχι μόνο για τον κλάδο μας, αλλά και για την ζωή μας γενικότερα, εάν θέλουμε αυτή η χώρα να γίνει καλύτερη, είναι μόνο ένα πράγμα.

Απλότητα παντού. Να προσπαθούμε να περιορίζουμε τις εξαιρέσεις. Οτιδήποτε είναι πολύπλοκο από ένα μηχάνημα ως ένα νόμο είναι δύσκολο να χειριστεί σωστά, να λειτουργήσει για πολύ καιρό και να αποδώσει.